κηρωτός

κηρωτός: -ή, -ό (Α κηρωτός, -ή, -όν)

[κηρώ]

νεοελλ.

1. ο επιχρισμένος με κερί για να γίνει αδιάβροχος («κηρωτό ύφασμα»)

2. φρ. α) «κηρωτή αλοιφή» — η κηραλοιφή

β) «κηρωτό έμπλαστρο» ή «κηρωτό» — φαρμακευτικό σκεύασμα από διάφορες ουσίες αλειμμένες σε λεπτό ύφασμα, το τσιρότο

αρχ.

το θηλ. ως ουσ. ἡ κηρωτή

αλοιφή από κερί για ιατρική ή και καλλωπιστική χρήση.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

κηρωτάριον — κηρωτάριον, τὸ (Α) έμπλαστρο από κερί. [ΕΤΥΜΟΛ. < κηρωτός + κατάλ. άριον (< λατ. arium), πρβλ. βεστι άριον, δελφιν άριον] … Dictionary of Greek
κηρωτή — κηρωτή, ἡ (Α) βλ. κηρωτός … Dictionary of Greek
κηρωτικός — ή, ό φρ. χημ. «κηρωτικό οξύ» οργανική ένωση, κορεσμένο μονοκαρβονικό οξύ που βρίσκεται σε ορισμένα είδη κηρού, όπως στο κερί τών μελισσών, στο κερί καρναούμπα κ.ά. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. cerotic < cerot (πρβλ. κηρωτός) + ic (πρβλ … Dictionary of Greek
κηρωτοειδής — κηρωτοειδής, ές (Α) αυτός που μοιάζει με κεραλοιφή. [ΕΤΥΜΟΛ. < κηρωτός + ειδής (< είδος)] … Dictionary of Greek
κηρωτομάλαγμα — κηρωτομάλαγμα, τὸ (Α) έμπλαστρο από κερί. [ΕΤΥΜΟΛ. < κηρωτός + μάλαγμα (μαλάσσω)] … Dictionary of Greek
κηρωτώδης — κηρωτώδης, ῶδες (Α) [κηρωτός] κηρωτοειδής* … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias